Blog: Mosh die pandemie uit je hoofd

Het is kwart over zeven als ik Loet buiten langs zijn auto treft voor het Muziekcafé. In zijn handen heeft hij een gitaarversterker en vrij onhandig probeert hij met zijn ellebogen de deur van de wagen dicht te wippen. Binnen tref ik de rest van de groep die druk aan het opbouwen zijn. Terwijl ik snel kennismaak met de nieuwe drummer, Tom de Raad, start The Convenant met de line-checks. De mannen uit Amsterdam lijken er zin in te hebben en ze kunnen wel lachen om het brabantse gestechel van de geluidsman en assistent. Het is een gezellige boel en voordat we het weten is het negen uur. Showtime. Eerst mag Severant het publiek warm maken voor de oude rotten. Het is bijna een thuiswedstrijd die ze spelen in Helmond en er is ook redelijk wat eigen publiek op komen dagen. Tom lijkt zich goed te houden. Nadien hoor ik dat hij maar twee repetities had om zich voor te bereiden. Petje af. Vooraan het podium wapperen er drie bossen lange haren. Zwart, blond en zwart. Die van Loet, Erik & Riccardo. Hier en daar wordt er voorzichtig wat gemosht, toch lijkt iedereen een groot deel van de tijd in trance. Dat is ook niet gek met nummers van bijna tien minuten en een stage presence die dat lijkt uit te lokken. Hey! Goed voorbeeld doet goed volgen. 

Na vier nummers, of episodes, van Severant betreden de heren van The Covenant het podium. De vocalist Frank is meteen heer en meester over de zaal. De arme zandboertjes zijn zichtbaar onder de indruk van de tovernaar uit Noord-Holland. Het publiek ontwaakt zowat uit hun magnetische slaap. Met groovende beats van drummer Daniël en harde gitaren veranderen de voorzichtige pits in wedstijdjes schenenschoppen en bier morsen. Ook ik heb hier en daar een klets bier in mijn nek gehad, maar die waren verassend welkom na twee jaar bank hangen en Netflixen.  Muziek leeft weer in Helmond en publiek is meer dan welkom, zelfs nodig! Support je lokale band en mosh die pandemie uit je hoofd. Laterz.